زهرا نارین |
دانش آموختهء علوم اجتماعي دانشگاه باميان است، مجري و گردانندهء خوبي هم است، خيلي از برنامه هاي دانشگاه به گردانندگي ايشان برگزار شد، همزمان با ذكيه و تعدادي معدودي بايسكل سواري هم ميكنند و در خيلي از برنامه هاي فرهنگي هم فعال هستند. فكر ميكردم خيلي انرژي شانرا بيهوده مصرف ميكنند. دقيق يادم نيست، باري به خودش و يا يكي از استادان اش گفتم خانم حسيني دارد همه كارهء هيچكاره ميشود. ديروز خبر نامزد شدن تيم شانرا به جايزه صلح نوبل شنيدم، خيلي خوشحال شدم. فهميدم كه پشتكار و ايمان به كارش او و تيم اش را به اين مرحله رسانده است. خوب است كه آنها همه كاره بودند و امروز مايه افتخار ميشوند؛ مهم نيست برنده ميشوند يانه ولي مهم نفس نامزد شدن شان به اين جايزه معتبر جهاني است و اينكه صلح ميتواند از جاده هاي خاكي باميان بگذرد و يا به عبارهء دگر ، صلح ميتواند از ركاب زدن يك زن در سرك هاي افغانستان تأمين شود. رهايي بانوان از آشپزخانه و حضور آنها در اجتماع به روند صلح كمك ميكند. اميدوارم ركاب زن هاي جوان و شجاع ما جايزه نوبل صلح را به خانه بياورند و دنيا به همت و اراده آهنين بانوان ما سر فرود بياورند.
براي زهرا و تيم اش موفقيت ميخواهم. زهراي فعال مدني، ژورناليست، بايسكل ران و همه كاره...
بر گرفته از صفحه فیسبوک دولت شاه پویش
No comments:
Post a Comment