ارچی تا برچی فاصله ای به دوری دو جهان است!

ما در جهان دوگانه و بی هنجاری زندگی می کنیم؛  در یک جا  کشتار کودکانی که در کنار  تروریستان کشته می شوند، چنان غوغای به اصطلاح« علما»  را بر می خیزاند که گوش حقوق بشر جهان را کر می کند. اما در جای دیگر کشتار سبعانهٔ کودکان و زنان مظلوم،  وجدان هیچ یک از آنها را تکان نمی دهد.  چرا در جایی که مرگ تروریستان در میان باشد، برای عده ای این همه ترحم برانگیز و رقت آور می شود و در جایی که مردم توسط تروریستان کشته می شوند، هیچ آبی از آبی تکان نمی خورد.
پس ایمان ها و وجدان ها - اگر وجود داشته باشند - در کجا خفته اند؟ 
باورها، اصل ها و معیار ها در بخشی از جامعهٔ ما چنان به هم ریخته اند که آدم حتی به وجود خودش شک می کند؛ چه رسد به ایمان یا وجدان دیگران !