عبدالرحیم صاحب دست شد

عبدالرحیم 30 ساله یک تن از منسوبین پولیس سرحدی افغانستان حین خنثی کردن ماینی که توسط برادران ناراضی کار گذاری شده بود دو دست اش را از دست داد. اما زمانیکه غرض تداوی به کشوردوست واقعی هندوستان برده شد یک خانواده عیسوی هندی دستان پدرشان را بنام جوزیف که سکته مغزی کرده بود به وی اهدا کردند.

باکمی دقت در این عکس: 

دستان عبدالرحیم به نشانه موفقیت بامشت های گره کرده بالا نگه داشته شده، مشت های گره کرده عبدارحیم نشان موفقیت و چیره شدن برنابودی است، نگاه عبدالرحیم درحالیکه دهانش با لبخند باز شده دندانهایش را روی هم قرارداده نهایت خوشی اش را به خانواده هندی ابراز میدارد، پیوند دست ها، مرزهای سیاه و سپید را درهم نوردیده انسانیت را باتمام کمال در دنیای واقعی ترسیم نموده است. 

آنطرف خانواده هندی، سرشار از پیروزی برق شادی بر چشمان و گونه های شان نقش بسته و بایک دنیا امید بدون هیچ توقعی بسوی عبدالرحیم نگاه میکنند، زنی که بسوی کمره نگاه میکنید به وضوع میتوان اشک شادی را درچشم های وی دید.. به این نتیجه میرسم که؛ انسانیت جز نزد اوغانها در میان دیگر انسانهای کره زمین زنده است.

نبشته: حکیم مظاهر